ABSTRACT. In 1981 werd door de OECD een vragenlijst gepubliceerd voor het vaststellen van prevalenties van langdurige lichamelijke beperkingen via enquetes in de open bevolking. In het hier beschreven onderzoek werd de test-hertest betrouwbaarheid van deze vragenlijst onderzocht bij ouderen (55-85 jaar, n=356). Daartoe ontvingen zij per post driemaal een vragenlijst, de tweede lijst zes weken en de derde lijst achttien weken na de eerste vragenlijst. Van hen vulden 216 personen (61%) de lijst zowel de eerste als de tweede maal in en 231 personen (65%) deden dat de eerste en de derde maal. Het antwoord op de vraag of men met een ander persoon een gesprek kan voeren was slecht reproduceerbaar (ongewogen kappa 0,09, gewogen kappa 0,22). De ongewogen kappa's van de overige vragen varieerden van 0,33 tot 0,72, de gewogen kappa's van 0,38 tot 0,90. De correlatiecoefficienten voor de totale somscore op de hele vragenlijst tussen de verschillende responsmomenten waren zeer hoog (0,92 en 0,94). Voor de somscores 'aantal handelingen waarmee men minimaal grote moeite had' en 'aantal handelingen dat niet uitgevoerd kan worden' waren deze correlatiecoefficienten iets lager, maar wel boven de 0,85. In de subgroep respondenten die in de maand voor het tweede responsmoment geen contact met een arts hadden gehad en voor wie er daarom geen aanwijzingen bestonden dat de gezondheid veranderd was, waren de kappa's en correlatiecoefficienten niet merkbaar hoger dan inde totale groep respondenten. De test-hertest betrouwbaarheid (afgemeten aan waar den van de gewogen en ongewogen kappa) was tussen de eerste en derde afname niet duidelijk anders dan tussen de eerste en tweede afname. De kappa's in dit onderzoek waren in de meeste gevallen duidelijk hoger dan in eerder onderzoek van het CBS. De mate van reproduceerbaarheid van de antwoorden op de afzonderlijke vragen blijkt voor de meeste vragen bevredigend; de reproduceerbaarheid van de somscores is uitstekend.
