Hoe LASA begon
In 1992 startten de eerste interviews van de ‘Longitudinal Aging Study Amsterdam’, een langlopende studie naar veroudering in Nederland. De studie was een jaar ervoor in het leven geroepen door het Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur (tegenwoordig het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport).
De uitvoering is een samenwerking tussen VU medisch centrum – nu Amsterdam UMC – en de Vrije Universiteit. Inmiddels werken ruim 30 mensen met een uiteenlopende achtergrond bij LASA. Denk aan sociologen, psychiaters, artsen en gezondheidswetenschappers, maar ook aan data-analisten en projectmanagers.
LASA-medewerkers begin jaren '90
Ouderen uit drie Nederlandse regio’s
Anders dan de naam doet vermoeden, komen de deelnemers niet alleen uit Amsterdam. LASA is een steekproef uit drie verschillende regio’s:
- Amsterdam en omliggende gemeenten
- Zwolle en omliggende gemeenten
- Oss en omliggende gemeenten
De keuze voor deze regio’s was destijds gebaseerd op een vertegenwoordiging van deelnemers uit zowel (Rand)stad als platteland, en uit zowel niet-kerkelijk als voornamelijk protestante of katholieke bevolking.
De opzet van de LASA-studie
Wetenschappelijke kennis over ouder worden
De Longitudinal Aging Study Amsterdam (LASA) is een langlopend onderzoek naar veroudering en ouder worden. Sinds 1992 hebben duizenden Nederlandse ouderen regelmatig vragen beantwoord en (medische) testjes gedaan over hoe het met hen gaat, op
- lichamelijk
- sociaal
- emotioneel
- cognitief gebied.
Met de miljoenen verzamelde antwoorden die uit de interviews voortkomen, bestuderen onderzoekers van Amsterdam UMC en de Vrije Universiteit het proces van ouder worden. In hoeverre is de manier waarop mensen oud worden veranderd sinds 1992? Welke verbanden kun je leggen, bijvoorbeeld tussen lichamelijke ziekten en depressie? Hebben ouderen tegenwoordig meer of minder vrienden dan 25 jaar geleden? Deze en nog ongelooflijk veel meer vragen kunnen worden onderzocht met de gegevens uit LASA.
Goede inzichten
Het is belangrijk om inzicht te krijgen in hoe mensen ouder worden. Met die kennis kunnen artsen en andere zorgverleners namelijk hun zorg aan ouderen verbeteren. En enkel met goede informatie over ouderen in Nederland kan de overheid maatregelen nemen om toekomstige problemen rond de vergrijzing de baas te kunnen. Bovendien is het met inzichten over leefstijl en gezondheid mogelijk om ziekten te voorkomen.
Metingen
Elke drie jaar worden steeds dezelfde personen onderzocht. De deelnemers komen uit een willekeurige steekproef en zijn tussen de 55 en 104 jaar oud. Hun gegevens zijn anoniem, en worden ook zo bewaard en verwerkt. De eerste meting vond plaats in 1992, in 2019 is de elfde meting afgerond.
Nieuwe cohorten
In 2002 en 2012 zijn nieuwe ‘cohorten’ van ongeveer elk duizend mensen van 55- 65 jaar toegevoegd. En in 2013-2014 is er een zogeheten migrantenstudie gedaan. Daarvoor zijn 478 ouderen tussen de 55 en 65 jaar van Turkse en Marokkaanse komaf geïnterviewd.
Gegevens en resultaten
De verzamelde gegevens worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. Niet alleen de onderzoekers van LASA, wetenschappers van over de hele wereld kunnen een aanvraag doen om met de gegevens te werken. Ook beleidsmakers van de rijksoverheid en gemeenten, ouderenorganisaties of zorgprofessionals kunnen gegevens aanvragen.
De wetenschappers verspreiden de resultaten van hun onderzoek op allerlei manieren: via wetenschappelijke publicaties, via presentaties op congressen of door deel te nemen aan adviescommissies van de overheid. Daarnaast schrijven medewerkers van LASA regelmatig rapporten over ouderenthema’s op verzoek van de overheid.
Film over LASA
Het doel en de werkwijze van LASA zijn sinds het allereerste begin steeds hetzelfde gebleven. Bekijk de Nederlands gesproken film hieronder om een indruk te krijgen.
