Ouderen met sterke sociale netwerken, die hun zorg zelf kunnen sturen en langer in dezelfde buurt wonen, blijven gemiddeld langer zelfstandig wonen. Dat blijkt uit een nieuwe studie gebaseerd op de Longitudinal Aging Study Amsterdam (LASA), waarbij circa 1.800 ouderen bijna twintig jaar zijn gevolgd.
In het onderzoek werd gekeken naar niet-medische factoren die samenhangen met het moment waarop mensen toegang krijgen tot verpleeghuiszorg (Wlz-indicatie), en het moment waarop ze daar ook daadwerkelijk naartoe verhuizen. Bij een vergelijkbare gezondheid bleken woningbezit, emotionele steun van kinderen of vrienden, een gevoel van regie over de eigen zorg, en het waarde hechten aan onafhankelijkheid belangrijke beschermende factoren. Emotionele eenzaamheid en het apart wonen van de partner (vaak door opname van de partner) vergrootten juist de kans op het verkrijgen van een Wlz-indicatie.
Wanneer ouderen eenmaal een Wlz-indicatie hadden voor verpleeghuiszorg, bleek alleen het gevoel voldoende ondersteuning te ontvangen thuis van invloed op het uitstellen van de daadwerkelijke verhuizing.
Het onderzoek laat zien dat sociale verbondenheid en eigen regie cruciaal zijn om langer thuis te kunnen blijven wonen. Investeren in een sterke sociale basis en toegankelijke thuiszorg kan op deze manier bijdragen aan het uitstellen van intramurale zorg.
Amankour, F., Krabbe-Alkemade, Y., Koolman, X., Broese van Groenou, M., & Portrait, F. (2025). Non-medical barriers and facilitators of ageing in place: a cohort study in the Netherlands. European Journal of Aging, 22:23. https://doi.org/10.1007/s10433-025-00859-9
Bron: Freepik
